Na tygodniu jest łatwiej. Nie myślę o tym. Stresuję się tylko szkołą. Jednak kiedy przychodzi weekend jest masakrycznie ciężko. Czego bym nie robiła, to i tak myślę... Cały czas myślę... Myślę o tym, co ktoś dawno olał. Też powinnam chyba tak zrobić. Skończyć, iść dalej. Mieć na wszystko "wyjebane". Nie ufać ludziom. Żyć po swojemu, nie słuchając nikogo. Po prostu tylko być... Tylko, że tak nie potrafię... Cały czas troszczę się o kogoś, kto był, nadal JEST dla mnie ważny. Nawet gdyby mnie to raniło bardzo mocno, to i tak bym nie zostawiła. Jedno jest pewne: NIGDY NIC NIE BĘDZIE TAKIE, JAK PRZEDTEM... Tylko dlaczego to ja zawsze muszę cierpieć?
Głowa do góry, zobaczysz, kiedyś znajdziesz osobę, dla której będziesz wszystkim i ona też będzie dla Ciebie całym światem :)
OdpowiedzUsuńObserwuję, liczę na rewanż :) http://mynameismelisa.blogspot.com/
Mam nadzieje, że nie będziesz zła... pozwolę sobie zrobić małą reklamę bloga na facebooku. Tutaj jest mój fanpage nowy: https://www.facebook.com/tusiaczekbeauty i byłabym niesamowicie Ci wdzięczna za like! Kiedykoliwek będziesz potrzebować gdzieś kliknąć, to zaraz pisz. Proszę bardzo... :) :* www.tusiaczekbeauty.blogspot.com
OdpowiedzUsuńlike :)
Usuńwiem, że to trudne, ale lepiej mieć wyjebane niż marnować życie na przejmowanie się czymś, co nie jest tego warte. Idź do przodu i bądź silna :-)
OdpowiedzUsuńzapraszam do obserwacji, ja właśnie obserwuję, buziaki ;-*
http://neffii.blogspot.com/